zondag 29 september 2013

Naailesje

Dochterlief vroeg of ik haar kon helpen met hoe ze n poes moest maken. Ze zocht zelf het stofje uit Mama's stoffen voorraad, ze tekende het patroontje, naaide en vulde de poes. Zocht de knoopjes voor de ogen. Alleen de knoopjes erop naaien deed Mama, de rest deed ze zelf, met Mama ernaast die advies gaf. ;)

Ze worden groot! ;)

Liefs, Anna.

donderdag 19 september 2013

Letter memory!

Afgelopen tijd waren de kids ziek, net als een flink deel van de kinderen hadden ze volgens de huisarts de griep, uitzieken dus. Mooi!

Ze hadden regelmatig nogal hoge koorts, die afgewisseld werd met een paar spaarzame momenten die n stuk lager waren (met dank aan de zetpilletjes). En tijdens die momenten dat ze zich niet zo ziek voelden, wilden ze wel wat spelen. Mijn meisje kreeg gelukkig van school nog wat huiswerk, zodat ze niet achter zou geraken op de rest.


Ze leest al makkelijke boekjes en overal waar ze tekst ziet. Denk aan boodschappen doen, het liefst zou ze ieder potje, pakje, flesje en blaadje voorlezen. Nu pas valt het me op hoeveel informatie we eigenlijk krijgen via lezen. Overal staat wel iets geschreven. Ik hoor regelmatig onderweg: Mama even wachten, moet dit even lezen!

Mijn manneke herkent de letters.
Alleen stelde hij een vraag bij het feit: waarom schrijven ze die letter op zo veel manieren?
Ja, dat ligt aan het lettertype dat je gebruikt. Nou hij vond het stom, want de meeste letters herkende hij wel in gewoon blokschrift, maar zelfs tussen twee blokschriften heb je twee verschillende a's.

Tja...eigenlijk heeft hij gelijk, maar het is nu eenmaal niet anders. Hij zal toch de verschillende vormen moeten leren. Dus ik ging stoeien met Corel en maakte ik n memory spel voor ze.

En dit spel maakt dat herkennen net iets makkelijker. Het zijn beide beelddenkers (net als Mama), dus zien is leren. En zie.....mijn letter memory! ;)

 
 
Sorry voor de slechte foto's. Mijn telefoon heeft het glas gebroken en daardoor doet hij nogal raar. ;)

Overal staan 3 verschillende lettertypes op, behalve bij de T want op school leert mijn meisje nog een andere T, die ik nog kon van vroeger. Dat is de enige die er met de hand op geschreven is. ;)

En een extra setje, want het het alfabet heeft een even aantal en kan het dus zijn dat ze gelijk spelen! Nu niet meer! ;)

Gelukkig zijn ze nu weer naar school.
Ze vonden het een leuk spel. Dat hoort Mama natuurlijk graag! ;)




Liefs, Anna.

woensdag 4 september 2013

Mandjes!

Je ziet overal van die stoffen mandjes, alleen de meeste zijn een beetje saai naar mijn menig, zeker voor kids. Ik hou van kleur en de kids ook! Anderen vinden de mijne vast veel te bont, ieder het zijne! ;)







Ze kunnen dus zelf kiezen welke ze aan de buiten kant doen, want ze zijn omkeerbaar. ;)

Liefs, Anna.

Beloofde mutsen en sjaals!

Een tijdje terug beloofde ik dat ik nog foto's zou maken van de mutsen en sjaals die ik de afgelopen zomer haakte terwijl de kids in de speeltuin speelde. ;)

Maar ik plaats niet graag foto's van mijn kinderen op internet (vervelende ervaring).
Maar een muts die niet gedragen word, is ook maar plat!

Dus Rose-je (naam die mijn dochter het monster gaf) wilde wel graag model spelen.

De muts en sjaal voor zoonlief!
Aangezien hij altijd ruzie heeft met een sjaal die je moet omknopen, maakte ik een korte met een knoopje aan iedere kan, die hij gemakkelijk door een van de mazen van het haakwerk kan schuiven.


Het monster (ja heeft zelfs een soort spikes op zijn rug, achterhoofd en achterpoten, maar dan wel zacht), nu zonder muts, best lastig die oren er netjes onder te krijgen. Zit de muts een beetje vreemd, dan weet je dus waardoor het komt! ;)


Nog een blauw setje, voor als de andere kwijt is of in de was of nog gewoon op school ligt voor het weekend. ;)

Een fel roze, die was eigenlijk voor mij, maar dochterlief wil hem eigenlijk ook graag hebben. ;)
Met een lekker lange sjaal, daar hou ik van.


Los paars mutsje!


En het paarse setje dat ik voor dochterlief maakte met een gedraaide sjaal van heel zacht garen, voelt een beetje als fleece.

En de rest volgt nog! ;)

Liefs, Anna.

dinsdag 3 september 2013

Zo vader......zo zoon!


Mijn man kreeg van mij voor vaderdag een zelfgemaakte schort van zijn oude spijkerbroek.

Hier in huis kookt namelijk mijn man en eigenlijk altijd. Die enkele keer dat ik iets klaar maak, is het meestal iets dat heel lang duurt, zoals erwtensoep of zuurvlees (stoofvlees). Zoals mijn man het zo heel fijntjes noemt, iets waar je niet bij hoeft te blijven en dus nog tig andere dingen kan doen terwijl je kookt. ;)
Hij kookt nu eenmaal erg graag en ook heel goed!
Zelfs nu ik glutenvrij eet, geen probleem, hij maakt het. Echt HULDE!

En sinds n tijdje heeft hij een vast keukenhulpje, dat super graag mee kookt met hem, ons zoontje.

En omdat hij het zo leuk vind om alles te doen wat Papa ook leuk vind en het liefst wel samen. Heb ik hem verrast met zijn eigen keukenschort! Gemaakt zijn zijn oude spijkerbroek.



 
Toen mijn man hem die schort om deed, straalde hij heel trots en ik kreeg direct een mega dikke knuffel! Had hem niet gelukkiger kunnen maken. Hij vertelde ook de juf van de logopedie direct, dat hij nu Papa's hulp-kok is! ;)

Mijn kids zijn nogal smal en in de broek zat elastiek in de taille. Dus hij kan hem nog lang dragen. Want broeken zijn hier meestal alleen te kort of kapot, want in de wijdte zijn ze altijd te ruim. ;)
Heeft ook voordelen, dus! LOL

Liefs, Anna.