zaterdag 23 mei 2015

Salontafeltje opgeknapt! Coffe table up-cycled!

Lieve Lezer,    (Dear reader for English see below, beneath the Dutch text, the text in red)

Een paar weken geleden kreeg ik van een vriendin haar oude salontafeltje. Het tafeltje was goed ingeleefd zoals het hoort met kleine kinderen. En het was hoog tijd voor een tweede leven.

Ik haalde hem thuis uit elkaar en schuurde alle onderdelen blank. Tijdens het schuren, ging mijn schuurmachine steeds meer rare geluiden maken en uiteindelijk begaf hij het. Lang leve internet! De dag erna bracht de postbode, de nieuwe opvolger en kon ik verder schuren.

Nu heb ik het niet allemaal in een keertje gedaan. Ik ging regelmatig eventjes naar buiten, schuurde bijvoorbeeld een poot en moest helaas weer stoppen, mijn schouder vond het allemaal niet zo super leuk. Maar uiteindelijk was alle kleur eraf en kon het verf werk beginnen.

Aangezien ik de houtnerven gewoon prachtig vind, wilde ik geen verf die het helemaal zou bedekken. Dus werd het white wash en daarna afgelakt met blanke zijde glans, om het blad toch te beschermen tegen mijn eigen destructieve kids! ;)

Deze Mama is weer helemaal happy, met haar nieuwe tafel! Kunnen we met het volgende project beginnen! ;)

Een heel fijn weekend!

Liefs, Anna.
PS foto's staan lager, beneden de engelse tekst!



Dear Reader,

A few weeks ago, a friend of mine gave me her coffee table. The table was used really good, just like it supposed with little children. And the table deserved a second live.

At home I took it apart en sanded al the parts. During the sanding, my sanding machine, made odd noises and finally broke down. Hooray for internet! The next day the mail man brought a new sanding machine and the work could go on.

I didn't do it all at once. On an regular base I went out side and sanded a little thing, like one leg. After that, I had to stop, because my shoulder wasn't all to happy with it. But finally everything was sanded and the painting could start!

Because I really love the wood grain, I didn't want a paint that would cover it. Sow...I white washed the table and protected it with a lacquer, against my one destructive kids. ;)

This Mama is really happy with her coffee table! Now we can start with the next project! ;)

Have a nice weekend!

With Love, Anna.




De tafel zoals hij was!
The table like it was!


Tijdens het schuren, het verschil tussen de originele en de geschuurde poot!
During sanding, the difference between the original and sanded leg!


En het resultaat! Mijn nieuwe salontafel!
The result! My new coffee table!


Detail!
Detail!









donderdag 26 maart 2015

Bodywarmer voor mijn meisje! A Body-warmer for my girl!

Lieve lezer,      (Dear reader for English see below, under the pictures, the text in red)

Mijn zoontje heeft een bodywarmer, die hij heel graag draagt. Maar als hij hem eventjes niet aan heeft, loopt zijn zus erin rond. Want....zuslief heeft of beter geschreven had er geen. Ze kon nergens een vinden die ze echt leuk vond en die van mijn zoontje had hij gekregen van een vriendin van mij.
De meeste zijn gewoon zonder iets geks op, die van mijn zoontje heeft poot sporen erop, alsof iets over hem heen gelopen is. En zij wilde dus ook iets speciaals en geen gewone.

Laatst was het eindelijk weer echt het weer dat je een jeans jas met bodywarmer aangenaam was en zuslief greep mis. Toen draaide de dame zich om en zei suikerzoet: Mama, zou jij me misschien een bodywarmer willen maken? Alsjeblief????
Ik had mijn Ja, nog niet uitgesproken of ze was al in mijn kast opzoek naar DE stof ervoor.

Ze moest er helaas mee stoppen, want anders kwam ze niet op tijd op school, maar direct na school zocht ze verder en koos deze.

Deze rib kocht ik afgelopen jaar op de stoffenbeurs, hier in het dorp. Met een rokje voor haar in gedachten, zoals ze toen zei: blauw, beetje meisje en niet te! Tja...toen ik hem trots showde was haar reactie: mooi blauw, alleen toch TE meisjes-achtig.

Dus de lap kwam in mijn kast met stofjes met het idee, geen probleem, ooit verzin ik wel iets ermee.

En nu pakte ze hem uit de kast!
Haar eerste reactie was, ja voor een rokje is het te meisjes-achtig, maar voor een bodywarmer is het stoer genoeg. ;)
Mama blij! Ik hou ervan om met mooie, vrolijke stofjes te werken.

Ze zocht zelf de groene rits en het paarse boordband erbij.
Voor de voering pakte ik een lichte doorgestikte voering, maar ons smalle meisje, heeft het altijd snel koud en ze vind zo'n dikke bodywarmer niet mooi, dus ..... deed ik er een laagje roze fleece in, ertussen in, ziet niemand het welke kleur het is.

Ow....en Mama? Er moeten zakken op en wel hier (ze wees het aan) en een stevig lusje in de nek, want die uit de winkel scheuren er veel te snel uit. Goed, nog iets, liefje?
Ja, mam....ik wil ook een zakje binnen in, zo groot ongeveer (ze wees weer iets).

Die avond tekende Mama een patroon dat haar iets te groot zou zijn (zonde als ze er na een voorjaar uit gegroeid is), knipte de stof, dochter in paniek! Mama, ik heb die roze niet uitgezocht!!!!
En ik naaide hem in elkaar!

In het binnenzakje deed Mama een verrassing, met een textielstift schreef ik: voor jou van Mama op een stukje stof en naaide dat in het zakje als een labeltje, zo ziet niemand het en als ze het wil lezen, kan dat altijd. ;)

Zo nu kon dochterlief morgen naar school tenminste haar nieuwe bodywarmer aan.
En....ze heeft hem nog niet aangehad, ze werd namelijk ziek.
Niets heel ernstigs, maar weer de holtes ontstoken.









Ik ga mijn meisje nog een kopje thee brengen en een nieuwe doos zakdoekjes.

Liefs, Anna.



And now in English:

Dear reader,

My son has a body-warmer that he really loves. But when he doesn't wear it, his sister has it.
Because she can't find one she really likes. The one from my son, was a gift from a friend of mine. Most body-warmers you can find, are plain, nothing special, but the one my son has, has animal paws al over, like some animal walked over him. And she wanted also a special one.

Finally the weather allowed a jeans jacked with a body-warmer and his sister had non.
She turned around and with a sugar sweet voice she asked: Mommy, would you like to make one for me? Please?
Even before I could say: Yes, she was looking in my fabric stock for THE fabric she likes!

I had to stop her, she had to go to school, but after school she was at it again en she wanted this one.

I bought this velvet-like fabric at a fabric marked here in town. I hoped for a skirt. She had said: it has to be blue, a little girlish but not to girlish.
When I showed her this fabric she say: nice blue colour! But too girly!

I didn't mind, I would find a  purpose for it, someday! ;)

And not she picked this fabric. Her first reaction was: It's to girly for a skirt, but for a body warmer, it's just right! ;)

Mama, happy! I love working with beauty-full, happy fabrics.

She chose a green zipper and purple knitted binding.
For the lining I used a light stepped lining, but my thin girl, is the first one that has it cold and she doesn't likes a very bulky body-warmer. So....I lined it with a thin pink fleece, no one sees the pink colour. ;)


O...Mommy? There have to be pockets here (she pointed) and a sturdy loop in the back, because the one from the store always rip very fast. Okay, dear, something else?
Yes, mom....I want a pocket inside here (she pointed).

That evening I draw a pattern that would be al little to big (I didn't wanted that she only could wear it on spring), I cut the fabric en sewed it al to gather. Ans my daughter panicked, Mommy....I didn't want PINK!!!

Within the inner pocket I made a label and with fabric pen I wrote: For you, from mama. No one can see it and she can always read it when she wants. ;)

Now, my girl could wear it to school, to morrow.
Only.......she didn't....she got ill.
Nothing big, only her cavities in her head are inflamed.

I'm going to bring her a cup of tea and a new box of tissues.

With Love, Anna.

PS My English is a little rusty, I hope you would forgive me, my mistakes! Love, Anna. ;)